แชร์ประสบการณ์: สอบสัมภาษณ์ รอบ 1 Portfolio “คณะวิทยาศาสตร์”

ประสบการณ์การสัมภาษณ์นะครับ ทางลาดกระบังได้ประกาศผลคนที่ได้ไปสัมภาษณ์ก่อน ซึ่งผมก็เป็น 1 ใน 106 คน ผมเลยได้ฝึกซ้อมและเตรียมคำถามไว้ตอบทั้งการแนะนำตัว สาเหตุที่เลือกมหาวิทยาลัยนี้ สาเหตุที่เลือกคณะนี้ ประวัติของคณะและมหาวิทยาลัย รวมถึงพวกวิชาการด้วย
พอถึงวันสัมภาษณ์ผมก็เจอกับพี่ ๆ นักศึกษา พี่เขาใจดีมาก คุยเก่ง เอนเตอร์เทนเก่ง พยายามกล่อมให้พวกเราไม่ตื่นกลัว 55555+  พี่เขาพาผมไปนั่งในห้องเรียนใหญ่ เปิดวีดิโอเกี่ยวกับกิจกรรมต่าง ๆ ในมหาวิทยาลัยให้ดู ผมได้ลำดับสัมภาษณ์คนที่ 25 แล้วเขาจะเรียกคนไปทีละ 10 คน ไปรอในห้องสัมภาษณ์เลย สาขาของผมรอนานมาก สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์นี่ 10 นาทีกว่า ๆ ก็เรียกคนเพิ่มแล้ว แต่ของผมนี่เกือบชั่วโมงกว่าจะเรียกเพิ่ม มันนานมากจนผมเริ่มกลัวว่า โดนคำถามอะไรเนี่ยนานมาก จนกลัวไปหมด
พอเขาเรียกก็ตื่นเต้นไม่หาย เริ่มสัมภาษณ์อาจารย์ก็ถามเป็นภาษาอังกฤษ เพราะเกรดอังกฤษผมสูงมาก (เคยได้ท็อประดับแหละ หุหุ) ตอนแรกก็ตอบได้อยู่แต่เพราะความตื่นเต้นก็เริ่มตอบตะกุกตะกักจนสุดท้ายก็ล่มครับ อาจารย์ปิดพอร์ตบอกพอแล้วตื่นเต้นเกินไปอย่างนี้ไม่ดีนะแล้วก็ให้ไปเลย วันนั้นหลังจากสัมภาษณ์ ผมนี่ปิด social interaction กับทุก ๆ คนรอบตัวผมเลยครับ ใครถามความรู้สึกอะไรผม ผมไม่ตอบเลย ผิดหวังมาก
จากนั้นทางเกษตรศาสตร์ก็ประกาศบ้าง ผมก็ติดด้วยเป็น 1 ใน 132 คน แต่ผมก็เตรียมใจแล้วว่า รับแค่ 10 คน ผมคงติดอ่ะนะ… ผมก็เริ่มเฉย ๆ กับการไปสัมภาษณ์แล้ว เตรียมตัวก็แค่หาประวัติต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัยเพิ่มเท่านั้น คนมาสัมภาษณ์กันเยอะมากส่วนใหญ่มีแต่ผู้หญิง คราวนี้ไม่เจอรุ่นพี่แต่เจอพี่ ๆ พนักงานแทน เขาให้ใบสมัครแล้วก็เข้าไปกรอกในห้องเรียนใหญ่ซึ่งผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่า จะเจอเพื่อนผมด้วย! เหมือนฟ้าประทานมาให้ 55555+ พอกรอกข้อมูลเสร็จ เขาก็เรียกกลุ่มสัมภาษณ์เช้ามารับบัตรคิว ซึ่งผมกับเพื่อนก็เป็นกลุ่มตอนเช้าเหมือนกัน พอรับบัตรปุ๊บ โอ้โฮลำดับที่ 2 เพื่อนผมได้ลำดับที่ 3 แล้วเวลาสัมภาษณ์ก็เรียกทีละ 3 คน ได้เป็นคนเปิดเลยครับ
ผมกับเพื่อนก็เข้าไปสัมภาษณ์กัน มีอาจารย์ 3 คนต่อนักเรียน 1 คน ผมค่อนข้างจะไม่ตื่นเต้นแล้วเลยแนะนำตัวได้ลื่นไหล อาจารย์ส่วนใหญ่ก็ถามกันว่า เรียนคณะนี้เพราะอะไร เคยมีผลงานทางวิทยาศาสตร์ไหม เคยแข่งวิทยาศาสตร์ที่ไหนหรือเปล่า มีให้แนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษด้วย ผมก็ตอบได้หมดครับ และก็มีใบประกาศนียบัตรสอบชิงถ้วยพระราชทานที่ ม.เกษตรศาสตร์จัดขึ้นมาช่วยด้วย แต่ตอบไม่ได้ตรงวิชาการ 2 ข้อ 555+ พอออกมาก็งง ๆว่า ไม่ตื่นเต้นได้ไง
พอถึงวันประกาศผลติดเฉยเลย ดีใจมาก แต่แม่ดีใจกว่า ร้องไห้แทนผมและก็ป่าวประกาศคนอื่นไปทั่ว (แม่ทำซะผมเขินเลย) เพื่อนผมก็ติดด้วย เพื่อน ๆ ในห้องต่างอิจฉาริษยากันมาก 5555 ตอนนั้นดีใจที่สุดในชีวิตละครับ
จากเหตุการณ์ที่ผมเล่ามาทั้งหมดอยากจะบอกว่า ถ้าจะสมัครรอบพอร์ต ต้องทำพอร์ตให้ดี ใส่ใจทำใส่กิจกรรมเยอะ ๆ ฝึกพูดก็ให้เขียนบทพูดแบบคร่าว ๆ ให้รู้ลำดับในการพูด และก็ซ้อมบ่อย ๆ ต่อหน้าตัวเองในกระจกไม่ก็ต่อหน้าคนอื่น ๆ ที่เรารู้จักเลยครับจะได้ไม่เขินอาย เตรียมภาษาอังกฤษด้วยก็ดีเพราะเขาอาจถามเราได้ ถ้ามีสอบชิงทุนชิงถ้วยอะไรก็สมัครไปเลยครับ จะได้เป็นตัวช่วยในการที่เขาจะคัดเลือกด้วย และก็เวลาสัมภาษณ์ให้ตอบให้เป็นตัวของตัวเอง ตอบให้ดีที่สุด ถ้าไม่รู้ก็ตอบในสิ่งที่ใกล้เคียงที่ตนเองรู้ครับ ถ้าหากมีเพื่อน ๆ หรือรุ่นน้องมาอ่านก็ขอให้ทุกคนได้เข้ามหาวิทยาลัย และคณะที่ใฝ่ฝันนะครับ

วันประกาศรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบสัมภาษณ์ 31 ตุลาคม 2560 ประมาณ 18.00 ของวันนั้น ผมนั่งรีเว็บเพื่อจะดูของเพื่อนด้วยกัน พอเห็นชื่อเพื่อนผมก็ร้องดีใจแทนเขาที่มีเพื่อนติด แต่พีคกว่านั้นคือเลื่อนลงไปดันเจอชื่อของตัวเอง (กรี๊ดหนักมากใน The Brain) แล้วแบบตื้นตันนานมาก ก็เลยรีบโทรบอกพ่อและแม่ว่ามีสิทธิ์สัมภาษณ์แล้วนะครับ พ่อแม่ก็ดีใจแทนมากเว่อร์ที่ลูกติด
พอถึงวันไปสัมภาษณ์ 7 พฤศจิกายน 2560 ไปสัมภาษณ์ที่อาคารแถบ นีละนิธิ คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ทุกสาขาทุกคนก็ไปนั่งรวมกันที่ห้องโถงใหญ่ เพื่อรอคิวที่จะสัมภาษณ์กับคณะกรรมการ รอไปเรื่อย ๆ ก็เริ่มสงสัยว่า ทำไมสาขาเราสัมภาษณ์นานผิดปกติ เลยกลัวว่ากรรมการจะโหด จะดุไหม พอถึงเรียกคิวผม ผมก็เห็นกรรมการทั้ง 2 ท่าน ท่านยิ้มแย้มให้ ผมก็สวัสดี แล้วนั่งเก้าอี้ (แม่บอกมานะครับ ว่าควรนำก้นไปหาเก้าอี้ ไม่ดึงเก้าอี้มาหาตัวเรา ผมก็เชื่อท่าน เพราะประสบการณ์มากแล้ว)
กรรมการก็ให้แนะนำตัวว่ามาจากไหน ชื่ออะไร ผมก็ตอบคำถามทุกอย่างที่คณะกรรมการได้ถามมา พอมาถึงคำถามนี้ว่าอยากเป็นครูทำไมไม่เรียนสายครูโดยตรง ผมเลยตอบว่า อยากเรียน Pure Math เพราะจะได้เนื้อหาที่แน่นและลึก เนื่องจากมีครูที่สอนอยู่ที่โรงเรียนก็จบจากสาขานี้เหมือนกัน เป็นครูที่มีคุณภาพและเป็น Idol อีกด้วย พอถึงคำถามสุดท้ายอาจารย์ก็ถามอีกว่า ถ้าได้เอาเลยไหม ผมนี่รีบตอบพร้อมยิ้มแย้มว่า เอาเลยครับ เป็นมหาวิทยาลัยที่ทุก ๆ คนใฝ่ฝันอยากเข้าศึกษาอยู่แล้ว เป็นมหาวิทยาลัยที่มีคุณภาพพร้อมพัฒนาเยาวชนรุ่นใหม่ให้เก่งขึ้นได้อย่างแน่นอน พอตอบคำถามเสร็จสิ้นอาจารย์ก็บอกว่า วันรายงานตัวได้เจอกันแน่นอน
ผมนี่โคตรดีใจเลย (แต่ผมคิดในใจว่า คงพูดให้กำลังใจกับทุกคนแหละมั้ง) พอถึงวันประกาศผู้มีสิทธิ์ในการเข้าศึกษา ดันมีชื่อตัวเองติดมานี่ดีใจยิ่งกว่าเดิมอีก หลังจากนั้นก็ให้พ่อแม่พาไปรายงานตัววันที่รายงานตัวปกติครับ เพื่อไปรับรหัสเคลียร์ริงเฮาส์มายืนยันสิทธิ์ครับ

ในวันสัมภาษณ์ตื่นเต้นมาก ๆ เพราะเป็นการสัมภาษณ์มหาวิทยาลัยแรก ผมไปรายงานตัวก่อนประมาณ 20 นาที แล้วรุ่นพี่จะเรียกไปฟังบรรยาย และพี่ ๆ จะพาเดินไปห้องเก็บตัว กรรมการจะเรียกเข้าไปสัมภาษณ์ทีละคน เพื่อนคนแรกเข้าไป ใจก็ไม่ค่อยดี เพราะว่าคนแรกประมาณเกือบ 20 นาที ประมาณนะครับ (ตอนนั้นรู้สึกว่า เวลาผ่านไปนานมาก) ผมลำดับเกือบจะสุดท้ายเลย ช่วงที่นั่งรอก็นั่งคุยกับเพื่อนโรงเรียนอื่น ๆ ไปด้วย นอกจากจะได้เพื่อนแล้ว ความตื่นเต้นก็ลดลงด้วย นอกจากนี้ก็มีพี่ ๆ ที่คณะ เข้ามาพูดคุยและแนะนำเกี่ยวกับการเรียน สอบเข้า และอื่น ๆ พี่ ๆ ใจดีมากครับ
พอเพื่อนคนลำดับก่อนผมไป พี่ก็เรียกผมไปนั่งรอที่หน้าห้องสัมภาษณ์ ขาสั่นมาก ตอนนั้นคิดตลอดว่า ไม่ว่ากรรมการจะถามอะไรก็ต้องตอบ พอเข้าไปผมไม่แน่ใจว่า ผมใกล้คนสุดท้ายหรือยังไง พอผมสวัสดีกรรมการ แนะนำตัวเสร็จ กรรมการบอกว่า
“ช่วยบอกว่าทำไมคุณถึงเหมาะที่เรียนคณะวิทยาศาสตร์” คำถามนี้ต้องตั้งสติเลยครับ แล้วผมก็ตอบไปประมาณว่า ผมทำงานเป็นอย่างไร ผมทำอย่างไรในการทำงาน
แล้วกรรมการก็ถามว่า “มีผลงานอะไรบ้าง” ผมก็บอกไปเต็มที่เลยครับ ตั้งแต่ผลงาน ทำโครงงานอะไร บอกไปให้หมด
แล้วก็ถามรายละเอียดย่อย ๆ เรื่องเกรด หรืออื่น ๆ ตรงนี้ต้องปรับตามสถานการณ์ครับ เพราะผมโดนเรื่องเกรด เพราะว่าตอน ม.5 ผมเกรดไม่ดี ก็เลยตอบไปว่า ผมจะพยายามให้มากขึ้น
แล้วคำถามสุดท้าย “ ถ้าได้ จะเอาไหม” ผมก็ตอบว่า เอาครับ

ข้าพเจ้าได้สมัครในรอบยื่นผลงานเข้ามหาวิทยาลัยทั้งหมด 4 ที่

1.  มหาวิทยาลัยมหิดล (โครงการเด็กดีมีที่เรียน) ข้าพเจ้าเลือกลงคณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิทยาศาสตร์การเกษตร ติดตัวจริงโดยไม่ต้องไปสอบสัมภาษณ์ แต่ข้าพเจ้าเลือกที่จะสละสิทธิ์เพราะยังคิดว่า ตนเองอยากเรียนเคมีมากกว่า

2.  มหาวิทยาลัยบูรพา (โครงการเพชรตะวันออก) ข้าพเจ้าเลือกลงคณะวิศวกรรมเคมี ข้าพเจ้าได้เดินทางไปสอบสัมภาษณ์ที่มหาวิทยาลัยนี้ และสัมภาษณ์ผ่าน แต่ข้าพเจ้าเลือกที่จะสละสิทธิ์ไป ในตอนที่ข้าพเจ้าเข้าไปสัมภาษณ์นั้น ช่วงเช้ามีการตรวจร่างกายและช่วงบ่ายพี่ที่คณะจะพาเราไปสัมภาษณ์ที่ตึกของคณะตนเอง ในตอนสัมภาษณ์นั้นมีกรรมการทั้งหมด 4 ท่าน แต่แบ่งเป็นห้องละ 2 ท่านต่อนักเรียน 1 คน

กรรมการให้ข้าพเจ้าแนะนำตัวว่าชื่ออะไร มาจากไหน ทำไมอยากเรียนคณะนี้ รู้ไหมว่าคณะนี้เรียนเกี่ยวกับอะไร แล้วก็เปิดดู Portfolio จากนั้นกรรมการจะมีซองจดหมายอยู่ 1 ซอง ในนั้นจะมีคำถามให้เราจับขึ้นมาครั้งละ 1 คำถาม อ่านแล้วตอบทั้งหมด 2 ครั้ง จากนั้นกรรมการถามความรู้รอบตัว และถามเกี่ยวกับผลงานของเราที่เคยทำมาในพอร์ต ให้เราอธิบายสิ่งที่เราทำให้เขาฟัง แล้วถามเรื่องการเดินทางไป-กลับของเรา และสุดท้ายกรรมการจะเปิดโอกาสให้เราถามเขากลับ

3.  สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง (โครงการเด็กดีมีที่เรียน) ข้าพเจ้าเลือกลงคณะวิทยาศาสตร์ สาขาเคมีอุตสาหกรรม ข้าพเจ้าสัมภาษณ์ผ่าน แต่ข้าพเจ้าเลือกที่จะสละสิทธิ์ไปในตอนที่ข้าพเจ้าไปสอบสัมภาษณ์

กรรมการ 1 ท่านต่อนักเรียน 1 คน กรรมการให้แนะนำตัว และกรรมการถามคำถามเกี่ยกกับความรู้ทางเคมี และถามว่าเราชอบเรียนเรื่องไหนมากที่สุดให้พูดให้เขาฟังว่าเรื่องนั้นคืออะไร เป็นยังไง และเขาจะถามเกี่ยวกับความรู้ในเรื่องนั้นกลับ และถามต่อว่า ทำไมถึงเลือกเรียนคณะนี้ จากนั้นก็เปิดดูแฟ้มผลงานของเรา ให้เราอธิบายงานในผลงานคร่าว ๆ และสุดท้ายกรรมการจะเปิดโอกาสให้เราถามเขากลับ

4.  มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (โครงการทุนช้างเผือก) ข้าพเจ้าเลือกลงคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สาขาเคมีเพื่ออุตสาหกรรม ข้าพเจ้าสัมภาษณ์ผ่านและได้ยืนยันสิทธิ์เข้าศึกษาต่อ ข้าพเจ้าได้เดินทางไปสัมภาษณ์ โดยมีกรรมการ 8 ท่าน ต่อนักเรียน 1 คน

เมื่อเข้าไปในห้องกรรมการให้เราแนะนำตัวว่าชื่ออะไรมาจากไหน และพูดเกี่ยวกับประวัติส่วนตัวของตนเอง และทำไมถึงอยากเรียนคณะนี้ ทำไมถึงลงสมัครที่นี่ จากนั้นถามความรู้เกี่ยวกับวิชาเคมี โดยให้ทำโจทย์ตามที่เขาตั้งไว้ แล้วถามเกี่ยวกับผลงานในพอร์ตของเรา ให้เราอธิบายงานที่เราทำให้เขาฟัง และถามว่าเรามีความสามารถพิเศษอะไรบ้าง เราคิดว่าเราเรียนไหวไหม ระยะทางไกลเป็นอุปสรรคไหม ซึ่งรวม ๆ แล้วใช้เวลาประมาณ 10 นาที

สุดท้ายนี้ข้าพเจ้าคิดว่าสิ่งที่ข้าพเจ้าได้ทำมาทั้งหมดนี้ ถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดี ที่กำลังจะผลักดันให้ตนเองก้าวต่อไปเพื่ออนาคตของตนเอง และเชื่อมั่นในการเลือกทางเดินใก้กับตนเอง แม้ว่ามันจะไม่ได้ดีที่สุด แต่มันคือสิ่งที่เราเลือกให้เหมาะสมกับตัวเรามากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้